Columns Hanneke kappen

Van haar coach Lena hoor ik dat Simone(25) door mij geïnterviewd wil worden. Dat kan! We spreken af in Hurdegaryp bij Scauting. Ik vraag haar waarom ze dit gesprek graag wil. Simone: “Van mij mag autisme meer op de voorgrond komen. Wat ik het rotste vind is als mensen zeggen: Ach, iedereen heeft wel een […]Lees meer

Bernard: “Ik begrijp niet helemaal hoe mijn hersenen werken. Ik weet wel dat ik altijd op zoek was naar duidelijkheid en vastigheid. Maar, de ene keer kon ik helemaal ergens voor gaan, en dan opeens niet meer.

Morris(20) gaat 5 dagdelen in de week naar Scauting. “Daarvoor was ik heel lang thuis. Ik zat meestal in mijn eentje op mijn kamer. Filmpjes kijken en slapen, dat was alles wat ik deed. Dat was niet heel leuk. Ik zat daar maar, terwijl andere mensen de tijd van hun leven hadden.”

Situaties als dit zijn zo waardevol. Helemaal als je beseft hoe ingewikkeld en vol onbegrip de wereld om ons heen vaak is voor mensen met autisme. Lees de verhalen over ervaringsdeskundigen die ik op deze plek publiceerde maar eens terug en je weet genoeg.

Koen(25): Ik deed altijd heel erg mijn best, omdat ik anders achter ging lopen op de rest. En ik wilde juist met de stroom mee. Ik accepteerde mijn autisme niet. Ik wilde gewoon zijn, niet raar.

Koen(25): Ik zou willen leren wat ik kan doen als ik mijn hoofd niet stil kan zetten. Nu ga ik in zo’n geval een stuk fietsen, zo hard ik kan. Dat werkt wel, maar het is vaak niet handig.”

Stefan(18) is geslaagd voor zijn havo examen: Mijn moeder moest huilen. En ik had nog zo gezegd, geen tranen!

Bianca (bijna 51): Ik ging psychologie studeren omdat ik gedrag van mensen niet snapte. Toen ik afgestudeerd was snapte ik dat nog steeds niet.