Gezelligheid en ontspanning staan centraal op de vrijdagmiddag bij Scauting in Assen. Het is daar in Assen altijd gezellig en ontspannen, maar op vrijdagmiddag helemaal. Er is dan van alles te doen.
In de ICT ruimte wordt rustig gewerkt (of gegamed). In het atelier is het wat minder stil, er worden mooie dingen gemaakt en er wordt gepraat en gepuzzeld. In de grote hal heeft Dungeon-master Thomas de speeltafel klaargezet, de eerste Dungeons&Dragons spelers druppelen binnen.
In de achterste ruimte is Ervaringsdeskundige in Opleiding Simone bezig met de voorbereidingen voor de vrouwenmiddag. Ze heeft kwasten, lijm, scharen en gekleurde servetten op de tafels klaargezet.
Eens in de maand wordt in Assen een vrouwenmiddag georganiseerd, bedoeld voor vrouwen die bij Scauting dagbesteding volgen, en voor vrouwen die thuis of op school/werk begeleid worden door Scauting.
Ik wil vanmiddag zeker even bij Dungeons&Dragons gaan kijken, maar ik besluit me vooral te focussen op wat er hier bij Simone gebeurt.
Simone vertelt dat ze het erg leuk vindt om deze groep te begeleiden.
Ze zit in het tweede jaar van de HBO opleiding Ervaringsdeskundige voor Zorg en Welzijn, aan de Hanzehogeschool in Groningen.
Simone: “Ik had eerst niet door dat Ervaringsdeskundige echt een beroep is. Ik ben van oorsprong laborant. Iemand zei me destijds dat de opleiding voor Ervaringsdeskundige echt iets voor mij zou kunnen zijn, omdat ik zo goed kan uitleggen wat autisme is. En inderdaad, de opleiding bevalt mij erg goed. Mijn stage doe ik hier bij Scauting, en inmiddels mag ik, los van mijn stage, als coach hier ook een cliënt begeleiden.”
Een jonge vrouw is binnengekomen, ze wil niet met haar naam in dit stukje, op haar werk hoeft niemand te weten dat ze hier komt.
Ze vertelt: “Voor mij is dit een rustplek. Creatief bezig zijn geeft gewoon rust. Op mijn werk kan het erg druk zijn, veel mensen, veel geluid, en dat is erg inspannend voor mij. Hier kan ik me ontspannen.”
Uit haar tas pakt ze een vogelhuisje van hout. Blijkbaar gaat daar vanmiddag iets mee gebeuren.
Dan komt Carolien binnen. Ze pakt uit haar tas allemaal kleine doosjes van hout. Er komen steeds meer tevoorschijn.
Simone grapt: “Het lijkt wel de tas van Mary Poppins.”
Carolien zegt: “Ja, ik dacht ik neem lekker veel mee. Dan kan iemand anders daar misschien ook wat mee.”
Als het vrouwengezelschap compleet is, gaan ze aan de slag. Er wordt geknipt en geplakt, de meegebrachte houten spulletjes worden zorgvuldig bedekt met met flinterdunne laagjes servet.
Carolien heeft een schatkistje beplakt met bloemmotieven, het was een enorm priegelwerk, maar het is gelukt.
Simone heeft speciaal voor Carolien ook een paar servetten meegenomen met Japanse tekens erop, omdat ze weet dat ze daar zo van houdt.
Carolien vertelt dat ze graag een online cursus Japans zou willen volgen, maar dat die cursus in het Engels wordt gegeven, dus is ze nu eerst bezig haar Engels op te halen. Haar buurvrouw aan tafel blijkt juist heel erg gek te zijn op de Zweedse taal.
Er ontstaat een levendig gesprek over “speciale interesses”. Het blijken er nogal wat te zijn. Op handwerkgebied, gamen, knutselen, noem maar op.
Carolien zegt: “Bij mij kan zo’n interesse ook zo maar weer voorbij zijn.”
Opnieuw herkenning alom.
Ook bij Simone. Ze vertelt dat ook bij haar thuis de restanten te vinden zijn van speciale interesses, die net zo snel verdwenen als dat ze ooit verschenen waren. Ze moeten er samen om lachen. Een van de vrouwen vertelt dat ze thuis een speciale kast heeft, die vol met speciale spulletjes staat. Ze noemt het ‘mijn autismekast’.
Verder luistert Simone vooral, zo af en toe stelt ze een vraag, en als iemand iets nodig heeft helpt ze. Ze geniet zichtbaar van de gesprekken die ontstaan.
Ze zegt: “ik vind het heel belangrijk dat dit soort dingen hier besproken kunnen worden. Om de maand zijn we hier creatief bezig, de andere maand staat steeds een gespreksthema centraal. Perfectionisme bijvoorbeeld, of stigma’s. Onderwerpen waar je over mee weet te praten als je autisme hebt.”
Op vrijdagmiddag blijven deelnemers opvallend veel langer plakken dan op andere dagen. Rond half vier verzamelen de coaches en de deelnemers die zin hebben zich rond een hele grote tafel achterin het gebouw. Op tafel staat de allerlaatste doos met nieuwjaarsrolletjes.
“Neem er ook een. Slagroom? Ze moeten op!”
Ik kijk nog even bij de D&D spelers, ze pakken ook net hun spullen bij elkaar. Ze hebben samen weer een mooi avontuur beleefd zo te merken, de grappen vliegen nog over en weer.
Dungeons&Dragons dobbelstenen
Elke vrijdagmiddag wordt hier dit prachtige spel gespeeld.
Op de maandagmiddag is onlangs een nieuwe beginnersgroep van start gegaan, ook onder leiding van Thomas.
Ik vraag hem hoe het met de nieuwe groep gaat.
Hij zegt: “Volgens mij wel goed, ze leven allemaal nog.”
Grapjas.
Hanneke Kappen
PS: Meer lezen over Dungeons&Dragons in Assen?
Zoek op: scauting.nl/dungeons-and-dragons
