(Dit is het vervolg op: *Bussen, treinen en tranen)
In Hurdegaryp tref ik bij Scauting twee oude bekenden: Yvette(35) en Jelle(54). Twee begaafde kunstenaars.
Yvette creëert met kleurpotlood en waterverf sprookjesachtige taferelen, Jelle tekent met potlood verfijnde portretten en maakt prachtige olieverf stillevens.
We spraken eerder met elkaar over de stress die reizen met zich mee kan brengen voor iemand met autisme.
Maar nu is het tijd voor: Kunst!

Wat meteen opvalt is dat Jelle en Yvette totaal verschillend werk maken.
Jelle: “Ik maak graag stillevens van fruit. Ik schilder appels, peren en sinaasappels. Tomaten vind ik ook fijn om te schilderen. Waar het mij om gaat is dat ik het fruit zo precies mogelijk na schilder. Ik schilder geen bananen. Die hebben geen leuke kleur vind ik.

Mijn werkwijze? Ik koop fruit, leg het voor me op tafel neer, en begin. Ik werk thuis in “mijn hok”, zoals ik mijn eigen werkruimte in onze tuin noem. Ik kan daar rustig mijn gang gaan, zonder dat mijn gezin last van mij heeft, en andersom. Ik teken en schilder ook bij Scauting. Ik kom hier twee middagen in de week.”

Yvette is ook twee dagdelen in de week bij Scauting in het atelier te vinden.
Yvette: “Ik teken en schilder fantasiefiguren. Sprookjesachtige verschijningen, elfachtige figuurtjes, en dieren zoals je die alleen in een sprookjeswereld kunt tegenkomen. Ik gebruik vooral pasteltinten. Ik werk met potlood en aquarelverf. Mijn kunst maak ik thuis en hier bij Scauting in Hurdegaryp.”

Ze gaat verder: “Ik begin meestal met het kijken naar afbeeldingen op The Folder, dat is mijn computer moodboard. Allerlei afbeeldingen heb daar verzameld. Ik blader en ik kijk. Op een gegeven moment voel ik dat ik er klaar voor ben en doe ik de computer dicht. En dan komt het. Dan begin ik te schetsen en ontstaat het schilderij.“

Jelle: ”Ik kijk heel precies naar het fruit en wil dat beeld zo nauwkeurig mogelijk op het doek vastleggen. Eigenlijk wil ik een foto van een foto maken. De meeste mensen denken dat een tomaat en een appel rood zijn. Maar als je goed kijkt zitten er zoveel kleuren in. In een tomaat zit bij voorbeeld veel bruin. En in een appel zitten heel veel kleuren, van donker naar heel licht.”

Jelle laat me een van zijn schilderijen zien.
“ Toen ik met deze appel bezig was vroeg ik aan onze mededeelnemer Aaf of ze er misschien een hapje uit wilde nemen. Dat leek me interessant om te schilderen. Dat heeft ze gedaan.”

Jelle: “Ik werk ook graag met potlood. Bij ons thuis staan bijvoorbeeld een paar potloodtekeningen die ik van onze kinderen heb gemaakt. Als je een portret van iemand maakt is het belangrijk om te zien hoe schaduwvlakken zich onderscheiden van de lichte gedeeltes. Dat ben ik aan het bestuderen. De vraag is altijd, wat maak ik donker en wat laat ik wit. Als je dat hebt, heb je het hele gezicht.”

Jelle’s potloodstudie van een oog.

Wanneer is iets af?
Jelle: “Ik vind aan iets beginnen heel lastig, maar ermee stoppen ook. Het komt nooit af naar mijn gevoel. Als ik met potlood aan het tekenen ben, blijf ik gummen tot het goed is. Soms moet ik eerder stoppen omdat gummen niet meer wil omdat het papier te slecht geworden is.”

Yvette: “We werken heel verschillend. Ik denk dat ik van jou heel veel kan leren, vooral op gebied van techniek. Misschien kun jij ook iets van mij leren. Jij werkt zo perfectionistisch dat je er soms bijna in verdrinkt. Dat heb ik niet. Ik gebruik mijn gum bijvoorbeeld alleen als ik aan het schetsen ben, daarna helemaal niet meer. Dan laat ik het zoals het komt.”

Hanneke Kappen

*Deel 1 van dit verhaal terug lezen?: scauting.nl/bussen-treinen-en-tranen/
Meer lezen over Jelle?: scauting.nl/Jelle-en-lucy/
Zijn Instagram: jellespeelman

Meer lezen over Yvette?: scauting.nl/mijn-ogen-willen-alles-zien/
Haar Instagram: atelieryvetteblonk