Published 23 juni 2021

Jij? Heb jij autisme? Maar jij bent heel sociaal! 
Kieron (22) krijgt dit regelmatig te horen. 
Hij kreeg de diagnose ASS en ADD toen hij 12 was. Kieron: “Als je weet waar je op moet letten kun je het wel aan me merken. Ik heb vaak mijn koptelefoon op tegen lawaai, ik ben stil als ik ergens binnen kom, ik moet dan eerst wennen aan de nieuwe situatie, ik kijk sowieso vaak eerst even de kat uit de boom. Ik denk ook graag goed na voordat ik iets zeg. Ik merk dat lang niet iedereen dat doet.” 
Ik leer hem kennen als hij mijn gast is in een online talkshow over de Kracht van Vrijwilligerswerk. Hij vertelt mooie dingen, op een mooie manier. Over eenzaamheid en jongeren bijvoorbeeld: “Door alle aandacht voor de mentale gesteldheid van jongeren is het taboe op eenzaamheid ondertussen wel verdwenen. Iedereen weet nu dat het bestaat. Nu moeten alleen de jongeren die er baat bij zouden kunnen hebben nog leren omgaan met die aandacht. Daar moeten we ze bij helpen. Door zo laagdrempelig mogelijk te zijn.” 
Zijn moeder kwam uit Schotland, zijn vader uit Nederland. Hij werd thuis tweetalig opgevoed. Aanvankelijk werd nog even gedacht dat het wellicht daaraan lag dat de kleine Kieron af en toe dingen niet helemaal goed begreep. Of, beter gezegd, dat hij ze ánders begreep dan de meeste kinderen. Zoals die keer, als 4-jarige op school in de zandbak, toen hij een meisje waar hij het goed mee kon vinden had wilde laten voelen hoe lekker zacht “zacht zand” kan zijn. Hij gooide het daarom in haar gezicht. Toen had ze dus haar ogen vol zand. Hij bedoelde het zo goed. Of die keer dat ze met de klas verstoppertje gingen spelen. Kieron had een uitstekende verstopplek bedacht. Daar zouden ze hem niet snel vinden! Inderdaad, uren later hadden ze hem nog steeds niet gevonden. Iedereen ongerust. Zijn moeder werd gebeld. Hij bleek al die tijd thuis in zijn eigen bed te liggen. Kieron: ”Wij autisten hebben heldere kaders nodig. Ze hadden er niet bij gezegd dat je je binnen de omheining van het schoolplein moest verstoppen.“
Tegenwoordig kent hij gelukkig vooral mensen die tegen hem zeggen dat ze juist houden van de manier waarop hij denkt. Zijn originaliteit wordt steeds vaker als waardevol bestempeld.    
Hij gaat straks in september beginnen met de opleiding Visual Design. Eerder was hij begonnen aan een opleiding voor webdesign, maar na een jaar hield hij dat voor gezien: “Ik vond het onzinnig om drie jaar te besteden aan een opleiding die verouderd zou zijn voordat ik hem zou hebben afgerond. Bovendien bestaan er programma’s genoeg waarmee mensen hun eigen website kunnen maken.”
Op dit moment werkt hij bij de GGD als planner bij de vaccinatielijn. En daarnaast is er het vrijwilligerswerk. Daar begon hij mee toen hij 17 was, in het jongerencentrum waar hij zelf al vanaf zijn 13e kwam. Hij begeleidde daar een groepje jongens met autisme. Sinds kort is hij vrijwilliger bij Jimmy’s in Groningen. Jimmy’s is een ontmoetingsplek voor en door jongeren. Je kunt er binnenvallen voor een goed gesprek, advies of gewoon zo maar. Waarom hij vrijwilligerswerk doet? Kieron: “Je ontmoet mensen, je doet iets voor anderen en je merkt dat het gewaardeerd wordt.”
Hij vertelt dat hij zichzelf goed heeft leren kennen. “Je moet wel.”, zegt hij daarover. Psycho-educatie en Cognitieve Gedragstherapie hielpen hem. Hij kan heel goed uitleggen hoe dingen bij hem werken en wat hij nodig heeft om goed te kunnen functioneren. Hij is ook volkomen open over zijn autisme.
Kieron: “De meeste mensen accepteren me zoals ik ben. Ze weten ook dat ik sommige dingen niet kan veranderen.” 
Het gaat goed met hem. Hij pakt zijn rust als hij het nodig heeft, hij ontmoet aardige mensen, hij doet waar hij goed in is. Zoals het ”scannen” van websites op functionaliteit en effectiviteit. Zo is de website van Jimmy’s aangepast nadat hij er kritisch naar gekeken heeft. Hij verheugt zich op de nieuwe studie. Het gaat echt goed. En tóch heeft hij onlangs ondersteuning van een coach aangevraagd. Of, juist daarom?
Kieron: ”Ik wil dat het op langere termijn ook goed met me blijft gaan. Ik kan heel goed begeleiding gebruiken op het gebied van plannen en organiseren. Dat gaat me komend studiejaar zeker van pas komen.”  
Ik laat hem mijn website zien. Bliksemsnel gaan zijn ogen over de pagina’s.  
Diagnose: “Ziet er goed uit. Maar te weinig plaatjes. Wij zijn beelddenkers.”
Ik ga er meteen wat aan doen.