Joanne (25) en Bas (27) houden van elkaar. Ze kwamen elkaar begin dit jaar tegen bij Scauting in Hoogeveen. De timing van deze ontmoeting had niet beter gekund.
Bas zit tegenwoordig lekker in zijn vel. Dat heeft natuurlijk met Joanne te maken, al voelt hij zich sowieso veel beter dan een paar jaar geleden. Met rustige stem vertelt hij hoe dat zo gekomen is. 
Bas: ”Ik wist in mijn jonge jaren goed binnen de lijntjes te lopen. Ik was wel anders, maar het lukte me goed om mee te lopen met de rest. Toen ik een jaar of zeventien was begon ik andere interesses te krijgen dan de anderen. Ik kreeg steeds meer belangstelling voor gamen, de anderen vooral voor elkaar. Op sociaal gebied verloor ik steeds meer de aansluiting, ik begon me steeds meer af te zonderen. Ik werd eenzamer. Mijn ouders gingen in die periode ook net scheiden, we gingen verhuizen, ik moest naar een andere school. Die dingen hielpen natuurlijk ook niet.”
Op de nieuwe school heeft hij helemaal geen contact met anderen. Hij krijgt paniekaanvallen en durft er op het laatst niet meer heen. Ik vraag hem wat hem zo bang maakte.
Bas: ”Ik voelde me ellendig op die school, ik kon daar niet mezelf zijn, ik moest constant op mijn tenen lopen. Sociale contacten lukten niet, school uiteindelijk ook niet meer omdat ik zoveel lessen miste. Halverwege de 5e klas van het gymnasium ben ik helemaal ingestort. Ik kon niks meer.”  
Zijn psycholoog raadt hem aan naar de Ambelt te gaan, speciaal onderwijs waar hij in zijn eigen tempo verder kan studeren. Hij stroomt af van Gymnasium naar Havo en het lukt hem datzelfde schooljaar nog om zijn diploma te halen. Doel bereikt, startkwalificatie is binnen. Op zijn 19e krijgt hij de diagnose ASS. Hij weet nog niet goed wat hij daarmee aan moet. Het brengt hem wel bij Scauting. 
Bas: ”Ik ging drie dagdelen naar Scauting in Hoogeveen. Om uit te zoeken wat ik zou kunnen gaan doen. Ook om weer langzaam een werkritme op de bouwen. Ik voelde me daar al wel wat op mijn gemak, maar ik kende nog niemand. Inmiddels heb ik hier een flinke vriendengroep opgebouwd. We ontmoeten elkaar op de locatie en online via Discord. Het is heel fijn om mensen met vergelijkbare interesses te kennen.”
Een paar jaar geleden ging het toch weer mis. 
Bas: “Ik wist wel dat ik autisme had, maar had geen idee wat dat voor mij betekende. Ik voelde nog zoveel onzekerheid. Buiten Scauting had ik een paar contacten die helemaal mis gingen, met veel geruzie en gedoe. Ik werd depressief en voelde me afgezonderd van alles, ik zat de hele tijd op mijn kamer. Corona hielp ook niet bepaald. Ik was zoekende. Mijn hoofd maalde maar door. Ik zag het leven niet meer zitten.”
Hij komt bij GGZ instelling Dimence terecht. Daar gaat een wereld voor hem open. 
Bas: ”Ik heb daar heel veel geleerd over mijn autisme. Dat heeft mij geholpen. Ik volgde ook groepstherapie. Alles wat ik daar van de anderen hoorde was voor mij herkenbaar. Met mijn gevoeligheid voor overprikkeling was ik bepaald niet de enige, net als in mijn behoefte aan tijd om weer tot rust te kunnen komen. Ik wist eindelijk wat er met me aan de hand was. En als je dat eenmaal herkent én erkent kun je ook leren ermee om te gaan. Het was me eindelijk duidelijk. Er is daarmee heel veel druk van me afgevallen. En dat maakt dat ik nu veel meer ruimte voel om me met andere mensen bezig te houden en om weer voorzichtig aan studie of werk te kunnen denken. Het ding waar ik steeds in vastliep, daar heb ik nu het antwoord op gevonden. Ik kan nu zeggen: dit is waar ik last van heb en dit is hoe ik ermee om kan gaan.”
Ik vraag hem wat er nu vooral anders is.
Bas: ”Als er nu bijvoorbeeld een feestje is voel ik veel minder de druk dat ik perse mee moet. Ik heb daarin veel meer zelfvertrouwen gekregen. Ik merk het aan alles. Ik kan nu boodschappen doen zonder me heel gespannen te voelen. Ik ben flexibeler geworden. Binnen Scauting ben ik ook actiever geworden. Ik heb gemerkt dat ik het heel fijn vind om andere mensen te helpen. Met het oplossen van computerproblemen bijvoorbeeld, ik blijk dat goed te kunnen. Met alles wat ik heb gedaan en geleerd probeer ik nu anderen te helpen. Ook binnen de vriendengroep.”
Op een dag wordt in Hoogeveen weer eens Dungeons & Dragons gespeeld. Bas is Dungeon Master. Deze keer speelt een hele leuke jonge vrouw voor het eerst mee. Haar naam is Joanne. 
Wordt vervolgd.
Volgende keer deel 2: Het verhaal van Joanne.

Hanneke Kappen