Twee jaar geleden kwam Melissa (19) na twee onderbroken ROC opleidingen depressief thuis te zitten. In die periode kreeg ze de diagnose ASS. Tegenwoordig gaat ze drie ochtenden in de week naar Scauting in Hoogeveen. Dat bevalt haar heel goed. Ze verheugt zich op de opleiding Dierverzorging waar ze na de zomervakantie mee gaat beginnen.
Melissa (19): “Ik heb een heel positief gesprek gehad op het Terra College. De docent die straks mijn mentor gaat worden was daar bij, samen met een andere docent waar ik straks ook les van ga krijgen. Mijn moeder was er en mijn begeleider van Accare. Ik kom in een kleine klas met maar acht leerlingen. Ze leggen daar helemaal geen druk op je, dat vind ik heel fijn. Ik heb er zin in. Ze hebben daar konijnen, geiten, cavia’s, hamsters, een hangbuikzwijntje. Ik word daar blij van.”
Ze vertelt dat ze na haar middelbare schoolexamen eerst gekozen had voor de opleiding tot schoonheidsspecialiste. Ze kwam in een klas terecht met dertig andere meiden. Voor haar veel te chaotisch en te druk. Om over de reis erheen nog maar niet te spreken.
Melissa: ”Ik stond ‘s morgens om zes uur op en was ’s avonds om zeven uur pas weer thuis. Ik ging het eerste stuk met de bus en dan nog een stuk met de trein. Ik had een rugtas mee en een zware koffer met verzorgingsproducten. Die moest je altijd met je mee zeulen.”
Ze had verwacht dat ze veel zou leren over huidverzorging, behandeling van acne en zo. Maar dat was dus niet zo. 
Ze vertelt: ”We moesten elkaar ook masseren. Ik vond dat niet echt chill. Ik vind het sowieso niet fijn om door een onbekende te worden aangeraakt. En al helemaal niet om zelf een onbekende aan te moeten raken. Ik had niet echt aansluiting met andere leerlingen. Het ging me ook allemaal veel te snel daar. De opleiding was veel moeilijker dan ik had verwacht, ik snapte er soms helemaal niks van. Dan moest je weer dingen in Teams inleveren, dan weer ergens anders. Ik vond Magister op de middelbare school veel overzichtelijker.”
Na drie maanden houdt ze het voor gezien, met volledige steun van haar ouders. Ze bedenken samen dat een baan op een rustig kantoor misschien iets voor haar zou kunnen zijn. Ze geeft zich op voor de opleiding tot Administratief Medewerker. 
Melissa: ”Er werd daar ook niet echt rekening met mij gehouden. Het ging vaak veel te snel allemaal. Soms legden ze uit hoe iets werkt, spreadsheets bijvoorbeeld. Ik vind het dan fijn om dat even rustig uit te kunnen proberen, maar dan waren ze al weer heel druk het volgende onderwerp aan het uitleggen.” 
Een kleine vijf maanden later zit ze depressief thuis. Al is ze opgelucht dat ze niet meer in een klas hoeft te zitten terwijl ze er ondertussen helemaal niks van begrijpt. 
Melissa: “Hoe ik me toen voelde op de schaal van nul tot tien? Een drie. Ik was niet blij. Hoe het kwam dat het geen nul was? Dat kwam door mijn moeder, want af en toe deden we wel iets leuks. Maar het kwam vooral door mijn kat Tijger. Die is heel schattig, hij komt er altijd zo fijn bij liggen.”  
Ze volgt therapie, de diagnose ASS is er, de medicatie doet haar goed en ze gaat drie ochtenden in de week naar Scauting. Wat ze daaraan heeft gehad?
Melissa: “Scauting heeft mij weer structuur in de week gegeven. Ik heb er ook geleerd veel beter te weten wat ik nodig heb. Eerst dacht ik dat ik twee keer mislukt was op het ROC, nu weet ik dat die opleidingen gewoon helemaal niet bij me pasten.”
Bij Scauting komen haar creatieve talenten ook weer volop tot hun recht. Ze maakt prachtige tekeningen. Fantasy-achtige personages, soms met elfen-oortjes en altijd met mooie kleren.  
Ze vertelt: ”Als kind hield ik al van tekenen. Ik word blij van tekenen. Het schetsen en creëren van de characters vind ik het leukst. Inkleuren wat minder. Dat vind ik saai. Dat duurt zo lang.”
Hoe ze zich tegenwoordig voelt op de schaal van nul tot tien?
Ze zegt: “Ik voel me gewoon niet meer somber. Ik heb al acht maanden verkering met een leuke jongen en ik heb veel meer energie en zin om met mensen af te spreken. Ik pak mijn rust als ik het nodig heb. Dan lees ik een boek of kijk ik een Netflixserie. Ik geef mijn leven op dit moment zeker een zeven-en-een-half tot acht.”

Hanneke Kappen 

Hieronder een tekening van Melissa