Het is gezellig in de grote keuken bij Scauting in Hurdegaryp. Een van de deelnemers is druk doende de regels van het spel Magic uit te leggen aan een andere jongen: “Wil je nog een kaart spelen? Of wil je al naar de aanvalsfase gaan?”  
Bij het aanrecht zijn stagiaire Kim Beintema (26) en deelnemer Djayden (13) bezig cupcakes te maken. Djayden vraagt: “Hoeveel moet erin?” Hij houdt een zakje chocoladesnippers boven een kom met lichtgroen beslag. Kim antwoordt: “Zoveel je wilt. Het is jouw feestje! Groene cupcakes, chocolatchips, vanillearoma. Artistieke vrijheid! Zo heet dat!”
De gesprekken in de keuken lopen dwars door elkaar heen. Maar niemand lijkt er last van te hebben. “We noemen dit ons Kippenhok.” zegt Kim. “En als iemand in de ruimte hiernaast last van ons heeft doen we gewoon de deur dicht.”
Ze gaat in september beginnen met de HBO opleiding Ervaringsdeskundige in Zorg en Welzijn. Ze zocht alvast een stage en informeerde bij Scauting. Ze was welkom. Ze mocht ook best al eerder beginnen als ze zin had. Dat had ze. Naast haar werk bij de GGD loopt ze nu twee dagen stage.
Aan de speltafel is de jongeman nog aan het nadenken over de vraag over de aanvalsfase. Dan zegt hij: “Ik leer niet zo snel.” Kim zegt: “Ik denk dat je misschien beter kunt zeggen dat het een relatief complex spel is.” Ze spreekt uit ervaring. Ze heeft het spel zelf ook ooit moeten leren. Ze geeft de jongens in een halve minuut tijd een minicollege over Magic:  “Oorsprong jaren 60, uitgebracht in jaren 70, van dezelfde makers als Dungeons & Dragons.” En dan tegen mij: “Ik ben een stiekeme nerd. Niet iedereen verwacht dat als ze mij zien. Dat vind ik grappig.” 
Kim is een mooie verschijning, met stralende bruine ogen, een neuspiercing en felgekleurd blauwpaars haar (Plum, zo heet de kleur die ze gebruikt). Kleurrijk is ze, in vele opzichten. Ze vertelt vol geestdrift, in een stevig tempo en in prachtige bewoordingen over wat haar bezighoudt. En dat is veel. Een genoegen om naar haar te luisteren. Af en toe vraag ik haar even te stoppen, of om iets nog een keer te vertellen. Ik wil heel goed horen hoe ze de dingen precies zegt. “Spraakwaterval!” zegt ze. “Ja, ik hoor het vaker!  Moet je je voorstellen hoe het is als ik mijn Ritalin niet slik! Dan kan ik mezelf niet eens bijhouden!”
Het bijzondere is dat Kim toch vooral rust uitstraalt. En volwassenheid. De deelnemers komen graag naar haar toe. De jongens vragen haar af en toe iets over de regels van het spel. Djayden vertelt haar over thuis. Een jong meisje komt binnen. Ze fluistert tegen Kim dat ze een dierenopvang heeft gebouwd met Minecraft. Kim zegt dat ze dat heel leuk vindt en dat ze zo even komt kijken.  
Het meisje loopt de keuken uit, maar komt meteen weer terug: “Mag ik misschien helpen decoreren? Ik vind cupcakes decoreren zo leuk.“ Kim zegt dat het natuurlijk goed is. Djayden ook.   
Kim zelf kreeg de diagnose ASS toen ze 19 was. Een fiks aantal andere diagnoses ging daaraan vooraf, zoals wel vaker gebeurt, vooral bij meisjes. Via Autismeteam Noord Nederland ontdekte ze in de jaren erna veel over zichzelf en over haar autisme. Ze volgde verschillende therapieën, waaronder Cognitieve Gedragstherapie: “Ik heb vooral leren loslaten dat ik moet voldoen aan de verwachtingen van anderen. Ik heb geleerd me te focussen op hoe ik de wereld voor mezelf  gemakkelijker kan maken.” Zo draagt ze oordopjes om het omgevingsgeluid voor haar draaglijk te maken. Het maakt dat ze met gemak een hele dag stage kan lopen in plaats van hooguit twee uurtjes. 
Ze is bij Scauting bezig met een project dat ze straks tijdens haar opleiding wil afmaken. Samen met de deelnemers verzamelt ze recepten die makkelijk aan te passen zijn aan de verschillende prikkelgevoeligheden van mensen met ASS. Het gaat uiteindelijk een Auti-kookboek worden. Met leuke teksten erbij. Kim noemt het flavour-teksten.  
“Ik ben dol op deze doelgroep! Ze zijn eerlijk en direct. Ze hebben een kijk op de wereld die leuk en anders is!” zegt ze. Ze schetst daarmee ook een mooi portret van zichzelf.
Kim: “Ik heb ingewikkelde tijden gekend. Pesten. Onzekerheid. Burn-out. Een hele rij mislukte MBO opleidingen. Maar op dit moment heb ik een fijne relatie, ik heb werk, een eigen koophuis, ik ga de opleiding doen. Daar ben ik trots op. Het is heus mogelijk om met autisme uiteindelijk toch je weg te vinden, hoe onmogelijk dat soms ook lijkt.” 
Die Kim.
Wat een aanwinst!