Pieter Zandvliet(54) is kunstenaar.
Zijn schilderijen hangen tot in Miami, Barcelona, New York, Duitsland, Argentinië, Guatemala en Engeland.
Hij woont met zijn vrouw Sandra in het Overijsselse Nieuwleusen.
Wat bij binnenkomst meteen opvalt: alle deuren in het huis zijn beschilderd, de lamp ook, de muren hangen vol schilderijen. Zelfs het tafelblad is een schilderij. Prachtig is het. Overal veelkleurige figuren, gezichten. En, hoe beter je kijkt, hoe meer je ontdekt. De schilderijen van Pieter Zandvliet(54) gaan onder je huid zitten.
Pieter: “Ik teken al zo lang ik me kan herinneren. Toen ik klein was nam mijn tante vaak papier voor me mee. Het receptenboek van mijn moeder tekende ik ook helemaal vol. En de zwarte lijnen die mijn schilderijen tot op de dag van vandaag kenmerken, die waren er meteen al.”

Hoe ontstaat een schilderij?
Pieter: “Ik pak mijn verfkwast, of verfstift en begin met het schilderen van lijnen. De lijnen zijn het belangrijkst. Ik geef mezelf bij het zetten van de lijnen één kans. Het lekkerst is als ik van te voren niet weet wat ik ga doen. Ik ga op reis in mijn eigen wereld. En kijk wat er onderweg gebeurt. Ik hou van de verwarring in mijn werk, en dat je er wordt ingezogen. Ik hou ervan als je ogen in de war raken.”

In 2013 kreeg hij de diagnose Asperger, hij bleek ook hoog sensitief te zijn. Hij is daar heel open over.
Pieter: “Aan een kant vind ik het best fijn om anders te zijn, maar het is ook confronterend. Ik snap andere mensen vaak niet. En zij mij niet. Vaak, als ik in gezelschap iets zeg, is het iets stoms, of vallen mijn grappen helemaal fout. Ik heb geen filter. Miscommunicatie. Dat maakt dat ik heel boos kon worden. Ik kon flinke driftbuien hebben. Vechten, dingen kapotslaan. Kortsluiting in mijn hoofd. Heb ik nog wel eens, maar lang zo vaak en zo erg niet meer. Tegenwoordig hou ik me veel meer in. Medicijnen helpen me daarbij. Het maakt dat je iets makkelijker je vrienden behoudt. Ik heb gelukkig vrienden die ik al heel lang ken. Die konden blijkbaar wel wat hebben. En met de buren en zo kan ik het ook prima vinden.”

Kun je iets vertellen over jouw hoge sensitiviteit?
Pieter: “Ik ben heel prikkelgevoelig. Gevoelig voor sfeer, geur, geluid. Ik pik al die signalen heel intens op, maar weet vaak niet wat ik ermee aan moet. Ik vraag dan aan Sandra of ik iets wel goed gezien of begrepen heb. Het lukt me wel goed om al die prikkels om te zetten in een schilderij.
Ik heb in de afgelopen tijd veel therapie gehad, daar heb ik veel aan gehad. Mijn wekelijks gesprekken met mijn Scauting coach Harriët helpen mij ook. Ik voel me altijd opgelucht als ze geweest is. Ze praat trouwens ook wel eens met Sandra.”

Hij heeft zijn leven tegenwoordig anders ingericht dan vroeger.
Pieter: “Vroeger werkte ik ook ’s nachts. Dan kom je al helemaal in een andere gemoedstoestand terecht dan de mensen om je heen. Ik doe dat nu anders. Ik heb afspraken gemaakt met mijn vrouw. We gaan ’s morgens eerst stofzuigen en boodschappen doen. Dan ga ik aan het werk. Het bevalt me wel om wat regelmaat te hebben. Vooral voor mijn contact naar de buitenwereld.”

Pieter en Sandra zijn getrouwd in 2017, daarvoor was Pieter een jaar alleen, daarvoor 19 jaar getrouwd.
Sandra bewaakt het stukje kamer waar zij haar zithoek heeft gecreëerd. Dat stukje huis is van haar.
Ze heeft er helemaal geen last van als hij zo ongeveer de hele rest van het huis vult met zijn werk, want ze vindt zijn schilderijen nog steeds prachtig.
Sandra: “Onze relatie is begonnen toen ik hem ontmoette op een expositie. Ik heb toen meteen een schilderij van hem gekocht. Ik ben er nog steeds idolaat van. Vooral die lijnen vind ik zo geweldig.”

Ik vraag Pieter of hij nog net zo gedreven is als in het begin.
Pieter: “Ja, gedreven ben ik nog steeds. Ik heb wel eens geprobeerd even niet te tekenen. Toen dacht ik, kijk eens aan, ik kan ook zonder. Maar even later zat alweer te tekenen. Ik kan niet anders.”

W: www.pieterzandvliet.com
S: Shop.pieterzandvliet.com
Instagram: Dutchartistpieter

Hanneke Kappen